O książce: 1989 / "-...Bunt krwi przemija... O wiele pewniejsze jest to, że może żyć wiecznie, nie będę ochłoń z czasem.- Co to jest, Melita? - Powinowactwo naszego ducha... zgodność pragnień, zgodność ostatecznego celu! - ...Czy nie byłoby łatwiej, gdybyśmy nie byli połączeni duchem, ale czym natura zwykle łączy mężczyznę i kobietę? - Nie - odpowiedziała Melita - to zbyt proste. - Och, zaufajmy jej... Poddaj się, Melita, wszechmocnej naturze, ona nigdy nie oszuka - Nie , najprawdopodobniej oszuka.»